South coast, Melbs and Tassie
Blijf op de hoogte en volg David
20 Maart 2018 | Australië, Melbourne
Hallo allemaal!!
Het is alweer meer dan een maand geleden dat ik Albany verliet om samen met wat anderen op een roadtrip naar Melbourne te gaan. Het was toch niet leuk om afscheid te nemen van alle mensen die ik in Albany Backpackers heb ontmoet. Wat een toptijd heb ik daar gehad. Naast de harde arbeid in het restaurant en op de farm hebben we er heel wat afgelachen. Vrijdagavond was het vaste prik feest en vaak trokken we in het weekend de bergen in, of we gingen relaxen aan een vd mooie stranden. De laatste dag in Albany al surfend gespendeerd, samen met 2 Franse collega's van werk. We hebben ook nog met de 4WD pick up over het strand gescheurd terwijl ik op het dak lag, misschien niet heel verstandig maar leuk was het wel! Het laatste weekend nog met het hele hostel naar het strand, was een leuke afsluiting vd Albany-periode. In Albany liet ik dus een boel goede vrienden achter maar ik had ook weer zin om verder te reizen. Van de roadtrip is Esperance denk wel de favoriet. Kangoeroes op het strand en prachtige ruige kustlijnen. We deden er ook een hike waar de Engelsen waarmee ik reisde heel veel moeite mee hadden. Daarna besloten ze maar meteen om te stoppen met roken! De roadtrip was gaaf maar verliep niet bepaald vlekkeloos. Door een verkeerde afslag waren we genoodzaakt 8 uur dirt road te rijden met onze armzalige auto, de Holden Conorolla van wel liefst 900 dollar! Hierdoor kregen we een dag later, middenin de outback, autopech. Ik ben langs de weg gaan staan en na een kwartier ofzo kwam de volgende auto aan, gelukkig stopte deze meteen. Hij gaf een vd Engelsen een lift naar het dichtstbijzijnde tankstation, zodat hij hulp kon halen. Vanzelfsprekend hadden we natuurlijk geen telefoonbereik in de outback. Na een paar uur wachten kwam de Engelse gabber terug met hulp, een mechanic wilde even komen kijken. Die is een uur aan de weer geweest met het filter en de spitter (die de benzine als ware in de motor spuugt) en toen opeens liep de motor weer. De beste man hartelijk bedankt en verder gereden. Na een paar uur kwamen we in een dorpje waar we besloten even een burger te halen. We rijden net weg en besluiten een muziekje op te zetten, maar de audiokabel was zoek. De bestuurder zoeken op de grond, terwijl ik als bijrijder het stuurwerk even overnam. Tot er opeens een undercoveragent naast ons komt rijden en ons het stopteken geeft. Wij stoppen langs de weg, en de bestuurder wil uitstappen. Oom agent trekt meteen zijn pistool en gebied de bestuurder meteen terug naar z'n plek te gaan. De Engelse trekt wit weg bij het zien van het pistool en doet braaf wat er van hem wordt gevraagd. Er komt in de tussentijd war versterking van wat op de tanden gewapende WA outback police. Gun op de rug, pistool in de holster en bars gebieden ze ons uit te stappen en op de grond te gaan zitten. De hele auto wordt overhoop gehaald, ze besloten even de car te checken. Ook krijgen we een boete voor onverantwoordelijk rijden, die we netjes met z'n allen hebben gedeeld. Twee dagen later, in Port Lincoln wil de auto niet meer starten. Garage gebeld en we worden naar de garage gesleept. Uiteindelijk is er een motoronderdeel vervangen en de auto liep weer als een zonnetje. Dag daarna bleek de camping in Adelaide vol te zijn. Toen maar langs de snelweg in het gras naast een tankstation overnacht, was een hilarische ervaring. Eerste dagen in Melbs met mensen vh hostel opgetrokken en via via weer bij een huisfeest beland. Daar ook weer allemaal mensen ontmoet. Toen kwamen m'n ouders alweer naar Melbourne. Om een lang verhaal kort te houden, we hebben twee onvergetelijke weken gehad in Victoria en Tasmanie. Heel veel mooie dingen gezien, met de campervan snoeihard het dak van een tankstation geramd, heel veel wilde dieren gespot etc. M'n ouders waren zichtbaar verrast door mijn kookkunsten, die de laatste maanden naar een professioneel peil zijn geschoten. Ook vergeet ik nooit meer hoe gigantisch enthousiast pa was bij het zien van z'n eerste kangoeroe in het gras langs de weg. De hikes die we hebben gedaan op Tasmanie behoren wel tot de mooiste dingen die ik heb gedaan, vooral cape Hauy en Cradle Mountain waren echt ruige onaangetaste plekken. Ook de Great Ocean Road vanaf Melbs was erg gaaf, met onze gehuurde elektrische zoefbak was dat heerlijk. Was wel een contract met de campervan die ronkte als nooit tevoren. Harder dan 90 km/h ging die niet, tot ergernis vd mensen achter ons op de eenbaanswegen van tasmanie. Genoeg gepraat alweer, ik laat vast nog wel eens wat horen en nog liever kom ik het over vier maanden hoogstpersoonlijk vertellen. Laters
Het is alweer meer dan een maand geleden dat ik Albany verliet om samen met wat anderen op een roadtrip naar Melbourne te gaan. Het was toch niet leuk om afscheid te nemen van alle mensen die ik in Albany Backpackers heb ontmoet. Wat een toptijd heb ik daar gehad. Naast de harde arbeid in het restaurant en op de farm hebben we er heel wat afgelachen. Vrijdagavond was het vaste prik feest en vaak trokken we in het weekend de bergen in, of we gingen relaxen aan een vd mooie stranden. De laatste dag in Albany al surfend gespendeerd, samen met 2 Franse collega's van werk. We hebben ook nog met de 4WD pick up over het strand gescheurd terwijl ik op het dak lag, misschien niet heel verstandig maar leuk was het wel! Het laatste weekend nog met het hele hostel naar het strand, was een leuke afsluiting vd Albany-periode. In Albany liet ik dus een boel goede vrienden achter maar ik had ook weer zin om verder te reizen. Van de roadtrip is Esperance denk wel de favoriet. Kangoeroes op het strand en prachtige ruige kustlijnen. We deden er ook een hike waar de Engelsen waarmee ik reisde heel veel moeite mee hadden. Daarna besloten ze maar meteen om te stoppen met roken! De roadtrip was gaaf maar verliep niet bepaald vlekkeloos. Door een verkeerde afslag waren we genoodzaakt 8 uur dirt road te rijden met onze armzalige auto, de Holden Conorolla van wel liefst 900 dollar! Hierdoor kregen we een dag later, middenin de outback, autopech. Ik ben langs de weg gaan staan en na een kwartier ofzo kwam de volgende auto aan, gelukkig stopte deze meteen. Hij gaf een vd Engelsen een lift naar het dichtstbijzijnde tankstation, zodat hij hulp kon halen. Vanzelfsprekend hadden we natuurlijk geen telefoonbereik in de outback. Na een paar uur wachten kwam de Engelse gabber terug met hulp, een mechanic wilde even komen kijken. Die is een uur aan de weer geweest met het filter en de spitter (die de benzine als ware in de motor spuugt) en toen opeens liep de motor weer. De beste man hartelijk bedankt en verder gereden. Na een paar uur kwamen we in een dorpje waar we besloten even een burger te halen. We rijden net weg en besluiten een muziekje op te zetten, maar de audiokabel was zoek. De bestuurder zoeken op de grond, terwijl ik als bijrijder het stuurwerk even overnam. Tot er opeens een undercoveragent naast ons komt rijden en ons het stopteken geeft. Wij stoppen langs de weg, en de bestuurder wil uitstappen. Oom agent trekt meteen zijn pistool en gebied de bestuurder meteen terug naar z'n plek te gaan. De Engelse trekt wit weg bij het zien van het pistool en doet braaf wat er van hem wordt gevraagd. Er komt in de tussentijd war versterking van wat op de tanden gewapende WA outback police. Gun op de rug, pistool in de holster en bars gebieden ze ons uit te stappen en op de grond te gaan zitten. De hele auto wordt overhoop gehaald, ze besloten even de car te checken. Ook krijgen we een boete voor onverantwoordelijk rijden, die we netjes met z'n allen hebben gedeeld. Twee dagen later, in Port Lincoln wil de auto niet meer starten. Garage gebeld en we worden naar de garage gesleept. Uiteindelijk is er een motoronderdeel vervangen en de auto liep weer als een zonnetje. Dag daarna bleek de camping in Adelaide vol te zijn. Toen maar langs de snelweg in het gras naast een tankstation overnacht, was een hilarische ervaring. Eerste dagen in Melbs met mensen vh hostel opgetrokken en via via weer bij een huisfeest beland. Daar ook weer allemaal mensen ontmoet. Toen kwamen m'n ouders alweer naar Melbourne. Om een lang verhaal kort te houden, we hebben twee onvergetelijke weken gehad in Victoria en Tasmanie. Heel veel mooie dingen gezien, met de campervan snoeihard het dak van een tankstation geramd, heel veel wilde dieren gespot etc. M'n ouders waren zichtbaar verrast door mijn kookkunsten, die de laatste maanden naar een professioneel peil zijn geschoten. Ook vergeet ik nooit meer hoe gigantisch enthousiast pa was bij het zien van z'n eerste kangoeroe in het gras langs de weg. De hikes die we hebben gedaan op Tasmanie behoren wel tot de mooiste dingen die ik heb gedaan, vooral cape Hauy en Cradle Mountain waren echt ruige onaangetaste plekken. Ook de Great Ocean Road vanaf Melbs was erg gaaf, met onze gehuurde elektrische zoefbak was dat heerlijk. Was wel een contract met de campervan die ronkte als nooit tevoren. Harder dan 90 km/h ging die niet, tot ergernis vd mensen achter ons op de eenbaanswegen van tasmanie. Genoeg gepraat alweer, ik laat vast nog wel eens wat horen en nog liever kom ik het over vier maanden hoogstpersoonlijk vertellen. Laters
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
