Ome dishwasher

Hallo allemaal,

Ik houd het nog steeds uit in het prachtige Albany. De afgelopen weken veel gewerkt, en goed geld kunnen sparen. De mensen van het restaurant steeds beter leren kennen en het is zeker weten het meeste bizarre team waarmee ik in m'n leven heb gewerkt. Van sommigen heb ik het vermoeden dat ze geestelijk gestoord zijn. De head chef smijt regelmatig met borden als hij woest is, ook soms naar andere mensen. Ik heb er pas nog net een ontweken. Ik zal jullie verdere dingen die de chefs mij verteld hebben wel besparen, maar ze zijn knettergek. Behalve dat zijn ze, op een na, wel heel grappig en relaxed en we hebben veel lol. Ze maken iedere dag pizza voor me, en taartjes en patat. Echt gezond is het niet maar wel lekker. Bijna het hele team bestaat uit Europeanen, veel ex-backpackers die hier zijn blijven hangen. Van het weekend ben ik met een collega en jongen uit het hostel naar de Stirling Ranges geweest. Een berggebied op anderhalf uur rijden. Dat was heel gaaf, en we hebben de hoogste berg van zuidwest Australie beklommen. Op de vrije dagen gaan we regelmatig naar het strand, Goode beach is onze favoriet. Helder blauw water en wit zand, wat wil je nog meer? Ik hoop over zo'n drie weken te vertrekken naar Melbourne, hoe ik daar ga komen zoek ik ter zijner tijd wel uit. Na werk speel ik graag een potje pingpong met wat vrienden of we gamen een beetje. Ook hebben we regelmatig discussies, pas nog eentje over abortus. M'n Engels is zo vooruit gegaan dat ik nu gemakkelijk ook over gecompliceerde onderwerpen kan meepraten, en dat is wel leuk. Tijdens het werk leer je ook veel Engels, want wij weet nu wat een dweil in het Engels is, of een pallet? De volgende blog zal wel een stuk interessanter zijn, ik hoop dan al m'n belevenissen op de weg van Albany naar Melbourne te vertellen. Cheers, David